1985 മുതലാണ് തുടങ്ങിയത്. പത്താം ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞ്. യാദൃച്ഛികമായി തൃശൂര് പ്രസ്സ് ക്ലബിനു ചുവട്ടിലുള്ള വിദ്യാര്ത്ഥിമിത്രം പുസ്തകശാലയില് നിന്ന് ഒരു പുസ്തകം വാങ്ങി. ഇന്ദുചൂഡന്റെ, 'പക്ഷികളും മനുഷ്യരും'. അതൊരു വഴിത്തിരിവായിരുന്നു. പക്ഷിനിരീക്ഷണം എന്ന ശാസ്ത്രീയ വിനോദത്തിലേയ്്ക്ക്. ഈ കാലം വരെ അതു സ്വന്തം ഇഷ്ടത്തില് നടത്തിവരുന്നു. പിന്നീട്, സലീം അലിയും റിപ്ലിയും ഒക്കെ പരിചിതരായെങ്കിലും കെ.കെ.നീലകണ്ഠന് എന്ന ഇന്ദുചൂഡനെയായിരുന്നു എനിക്കിഷ്ടം. `കേരളത്തിലെ പക്ഷികള്' എന്ന അദ്ദേഹത്തിന്റെ പുസ്തകം പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത് സാഹിത്യഅക്കാദമി. അന്നു അറുപത്തഞ്ച് രൂപ വില. പ്രീപെയ്ഡ് അടച്ചു. നാല്പ്പത്തഞ്ചേ ആയുള്ളൂ.
മലയാളത്തില് തികച്ച് പത്തുപക്ഷികള്ക്കു പേരില്ല, എന്ന അദ്ദേഹത്തിന്റെ പരാമര്ശം അന്നേ ഞെട്ടിച്ചു. നാട്ടുപേരുകള്...ഓരോ സ്ഥലത്തും ഓരോന്ന്. മിക്കപക്ഷികള്ക്കും അദ്ദേഹം തന്നെ പേരുകള് പുസ്തകത്തില് കല്പ്പിച്ചു. ഉദാഹരണത്തിന് തനി നാട്ടിന് പുറത്തുകാരനായ, പനകളില് ജീവിക്കുന്ന ഒരു പക്ഷിക്ക്- ഇണക്കാത്തേവന്. കാരണം ഈ പക്ഷിയെപ്പോഴും ഇണയോടൊപ്പമേ കാണൂ..!.
ഈ മനുഷ്യനെ നാം ഒരു ശാസ്തജ്ഞനായേ കണ്ടില്ല. സമഗ്രമായ പക്ഷി പഠനം ഇതു പോലെ നിസ്വാര്ത്ഥമായി നടത്തിയ മനുഷ്യനില്ല. പാലക്കാട്ടെ കാവശ്ശേരിയിലായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ അവസാനകാലം. ഞാന് ഇദ്ദേഹവുമായി എഴുത്തുകുത്തു നടത്തി. എന്നെ ബോംബെ നാച്ചുറല് ഹിസ്റ്ററി സൊസൈറ്റി അംഗമാക്കിയതും അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഉപദേശം. മുഴുവന് സമയ പക്ഷിനിരീക്ഷനോ ശാസ്ത്രജ്ഞനോ ആകാന് എനിക്കു യോഗ്യതയില്ലായിരുന്നു. ബികോം പഠിച്ച എനിക്ക്..പക്ഷിശാസ്ത്രജ്ഞനാകാന് ബിഎസ്സ്സി വേണം..നടക്കാതേ പോയ മോഹങ്ങളിലേയ്ക്ക് ഒന്നു കൂടി...
ഇന്ദുചൂഡന്റെ കത്ത്.. |
No comments:
Post a Comment